Á skíðum skemmt' ég mér trallalala :)

Já það höfum við svo sannarlega gert í dag. Fórum á nýjar slóðir í stærstu brekkur sem við höfum komist í hingað til og bara hægt að ná ansi góðri ferð! Ótrúlega fallegt útsýni, bjart og fallegt veður og ekki "nema" svona 10 mínusgráður. Hérna heima voru hinsvegar -16 svo við völdum greinlega réttan stað til að skíða!

Fallegt útsýni á toppnum!

Ég sakna nú soldið kallsins míns í þessu skíðabrasi, finnst eitthvað vanta þegar hann er ekki með. Sá kall í alveg eins skíðaúlpu og buxum og Ívar á og íhugaði í smá stund að skella mér bara heim með honum... þar til ég sá að hann var með ÞRJÚ börn. Þá ákvað ég að ég gæti haldið út í 2 daga í viðbót og beðið eftir míns eigins kalli ;)
Ætti nú reyndar að vera að laga til og þrífa.. humm hummm... skemmtilegra að hafa pínu fínt þegar hann kemur loksins. Bara því miður ekki mín sterkasta hlið. Sennilega meira búið að líkjast svínastíu en mannastíu hjá mér þessar vikur. En ég er allavega búin með risa-uppvaskið. Bara eftir að ryksuga smá ;)
Sennilega lýsandi fyrir dugnað minn í húsverkunum að ég þurfi að hringja í Ívar til að spyrja hvar gólftuskan væri eiginlega..... komst þokkalega upp um mig þar!

En jæja, tölvan að verða battlaus. Kannski verður minna um skrif núna eftir að kallinn kemur. Veit ekki einu sinni hvort neinn sé að lesa þetta. Haha. Athyglisvert. Ætti kannski að prófa að skrifa í næstu færslu að ég sé ólétt og gá hvort ég fái viðbrögð eða hvort ég sé í alvöru bara að skrifa einkadagbók á netinu..!

L8er

Winter Wonderland

Í morgun komst sjónvarpið mitt loksins í lag, það er löng saga að segja frá öllu brasinu í kringum það, en í stuttu máli þá pöntuðum við internet og digital sjónvarp í byrjun nóvember og þetta var - eftir mööörg símtöl og að lokum eitt brjálæðiskast - að komast í lag áðan! En nú ætti ég að geta horft á handboltann, þeas þá leiki sem eru sýndir í sænska sjónvarpinu, í aðeins betri gæðum en í tölvunni. Gaman! :)

Það var glampandi sól í allan dag, en mér tókst að sjálfsögðu að hangsa þar til sólin var sest bakvið trén og SVO drulla mér í göngutúr. Týpískt. En gott veður engu að síður og fallegur dagur. Verst að það eru snjósleðar bókstaflega útumallt.. langar líka!!! Maður heyrir suðið í þeim úr öllum áttum, nánast eins og að vera inní býflugnabúi. Nema snjósleðabúi.

Fallegi fallegi vetrarskógurinn minn :)

Núna er svo planið að kúra fyrir framan sjónvarpið restina af deginum og reyna að ná úr mér kvefskít vikunnar. Búin að vera slöpp og hóstandi alla vikuna og nú finnst mér þetta vera orðið ágætt. Stefni semsagt á það að vera orðin frísk á morgun, því þá stendur til að fara á skíði með yndislega skíðagenginu mínu:

Þessir litlu ormar tilheyra tveimur sem vinna með mér og hafa verið dugleg að bjóða mér með á skíði. Nýjasti bestasti vinur minn er 4 1/2 árs pjakkurinn á endanum - þessi með snjókúluna! :D Á morgun er planið að skella okkur á nýjar slóðir og prófa aðeins stærri brekkur! Það er ótrúlega gaman að skíða með þessum gríslingum, þau eru svo dugleg - plata mig með í allskonar offpist ævintýri og stökkpalla sem ég ræð ekkert við.. haha! Hlakka reyndar til þegar Ívar kemur og getur farið í þessar ævintýraferðir með þeim og ég get haldið mig bara í sléttu troðnu brekkunum, hehe ;)

Jæja, ætla að einbeita mér aðeins að sjónvarpinu :)

L8er

Stórleikur hjá mér.. já og landsliðinu.

Kom heim úr vinnu áðan eftir 10 tíma vinnudag, vinkaði í Júlíus sem sat í svefnherbergisglugganum þegar ég labbaði framhjá, fór inn svo beint í eldhúsið að vaska upp og græja kvöldmat. Fannst ég heyra einhver skrítin hljóð, en var að vaska upp svo ég var ekki viss. Velti þessu fyrir mér í smástund en ákvað svo að kettirnir hlytu að vera að brasa eitthvað. Eftir nokkrar mínútur kviknaði svo á heilanum á mér.. KETTIRNIR! Ég hafði ekkert séð þá síðan ég kom inn. Fattaði svo að Júlíus hafði setið í SVEFNherbergisglugganum. Og fattaði svo að ég loka alltaf svefnherberginu þegar ég fer í vinnuna á morgnanna...... úbbbbbsííí! Dreif mig að opna og hleypa frekar reiðum (og svöngum!) ketti fram.. en enginn Albert. Fattaði þá að ég hafði náð í vinnuföt inní gestaherbergi í morgun.. og hef alltaf lokað þangað inn líka... Tvöfalt úbbsííí og tvöfalt reiðari köttur sem kom útúr því herbergi!
Kattagreyin hafa semsagt mátt dúsa í sitthvoru herberginu í allan dag, matar-, vatns- og kúkakassalausir!
Ég var að vísu þreytt í morgun, en eru engin takmörk??

Nýja sængin

Sá sem var fyrstur til að prófa nýju risastóru flöffí sængina sem við Ívar fengum í jólagjöf var að sjálfsögðu Albert. Hann var mjög ánægður með þessa jólagjöf. Besta sem hann hefur fengið lengi!

Héðan er gott að frétta. Búin að lækna (eða reyna) 2 kýr og einn hund. Í gær var ég dr. Dauði sem er aldrei gaman, fékk 2 símtöl og bæði voru beiðnir um akút aflífanir. En svona er þetta, það er víst ekki hægt að lækna alla. Í dag hef ég ekki verið dr. Dauði - eða amk náð að forða mér áður en annað kom í ljós..!

Er sybbin og lykta eins og belja. Og er líka svöng en samt er ég búin að borða kvöldmat. Afleitt. Já og mér leiðist.

En spurning um að taka Albert á þetta og fara að sofa í flöffínessinu. Held það leysi öll mín vandamál. Fyrir utan beljulyktina að vísu.

L8er

L8er

Áramótapistill?

Áramótapistill.

Áááramótapistill.

Áramótapistillll.

Áramóóótapistill.

Áramótapiiiiistill.

Áramótapistiiiiill.

Áramótapistill?

Áramótapistill!

Áramótapistill?

Áramótapistill?

Áááááraaaamóóótaaaapiiiistiiiiilllllll!?!?!?!

Nei. Það gerist ekkert.

Gleymdi einu..

Ætlaði bara að setja eitt P.S

Ég er nú ekki vön að birta myndir af saklausu fólki í asnalegum vestum, en þar sem bloggið mitt er íslenskt og ég tel aaafar litlar líkur á að Öviksbúar rambi hingað inn þá hef ég leyft mér að fara örlítið yfir strikið í myndbirtingum og lýsingum á skemmtilegum kúnnum/sjúklingum. Vona að þetta fari ekki fyrir brjóstið á neinum!

:)

Tískublogg Elsu

Svona vesti eru kúl. Allavega í Övik. Þessi mynd er laumutekin í húsgagnaverslun. Hérna í vetrarmyrkrinu klæðast allir svona vestum, sem er reyndar ekki vitlaust - eiginlega bara mjög sniðugt - en samt. Sé ekki fyrir mér að þetta gæti gerst á íslandi þar sem kúlið er ávallt í forgangi! Só vott þó það verði keyrt á mann í myrkrinu, maður var þó amk kúl.
Anyways, mér finnst þetta pínu sætt. Gaf Ívari svona vesti í jólagjöf og treysti því að hann muni nota það daglega þegar hann snýr aftur hingað (kannski þessvegna sem hann framlengdi fríið á íslandi??).

Er í fríi úr vinnu í dag, þeas fram til svona 16 þegar ég tek við vaktasímanum aftur. Nóttin var róleg, engin símtöl enda pínu vont veður og fólki ráðlagt að vera ekki að fara útúr húsi að ástæðulausu. Það hefur sennilega dugað til að halda einhverjum heima.
Las fréttir frá íslandi á meðan ég sötraði morgunkaffið og fékk þessa týpísku óveðurs-heimþrá. Skrítið að ég skuli alltaf fá svona mikla Íslandsþrá þegar það er óveður. Bara þessi orð; stormur, óveður, stórhríð, kolófært... hitta mig alveg beint í hjartastað og mig langar að kúra undir teppi í græna sófanum í Hrafnó og hlusta á veðrið berja húsið að utan og heyra í útvarpinu inní eldhúsi þar sem fréttamennirnir hamast við að lýsa veðurhamnum. Það er eitthvað svo ólýsanlega notalegt að vera veðurtepptur á sínu eigin heimili! Og ekki er síðra að fara síðan út að leika í öllum snjónum!

Þessi mynd er tekin um jólin í fyrra þegar við systkinin og Ívar fórum út í barnalega leiki! *gaaaman*

Reyndar sýnist mér stefna í að það verði bráðum hægt að stökkva fram af húsþökum hér í Övik, það hefur snjóað ansi hressilega í gær og í nótt og var að byrja aftur núna. Ég ætlaði að hendast út að moka snjó (líður eins og ég hafi ekki mokað í áraraðir og klæjar í puttana að munda skófluna!) en þá fór semsagt að kyngja niður snjó aftur.
Sá eini sem hefur hætt sér út í dag er Júlíus og sennilega er hann kominn á kaf í snjó. Finn hann kannski aftur þegar vorar... Við Albert sitjum hins vegar inni, horfum á snjókornin falla og látum okkur líða vel. Kósí morgunn :)

Jæja ég ætla að halda áfram að reyna að grafa upp hvaða sænska sjónvarpsstöð ætlar að sýna HM í handbolta. Er farin að hafa smá áhyggjur af þessu öllu saman!

L8er

Snestorm í Övik

Já sveimér þá, hér er næstum því allt að því stórhríð á ferðinni! Með örlítið meiri snjókomu væri þetta komið. Rok, snjókoma og skafrenningur - þetta er vondasta veður sem komið hefur síðan ég flutti hingað. Og ég er á vakt. Að sjálfsögðu. Fannst soldið sárt að þurfa að skilja nýja fína stóra fjórhjóladrifna jepplinginn minn eftir á planinu í vinnunni og halda heimleiðis í litlum ljótum WV bíl. Að vísu er hann ekki lítill. Og ekki ljótur. Og reyndar er hann fjórhjóladrifinn. En samt! Hef meiri trú á míns eigins bíl!

Það hringdi hundaeigandi í mig áðan og tilkynnti að hann starfaði venjulega sem kokkur en hefði gerst dýralæknir í dag. Hann væri semsagt búinn að sjúkdómsgreina hundinn sinn, hann var með heilahimnubólgu - það passaði bara allt, hann las það á netinu - og var bara að hringja í mig til að spyrja hvort hundurinn myndi deyja úr heilahimnubólgunni þangað til á morgun ef hann kæmist ekki undir læknishendur fyrren þá.
Góður.

Já svo tilkynnti hann mér líka að hundurinn væri sennilega ekki með rävskabb, alltso kláðamaur (veitiggi hvað það heitir á ísl). Þá nebbla klóra þeir sér rosa mikið, hann las það á netinu, og hans hundur gerir það bara alls ekki.
Nehei. Takk samt fyrir að láta mig vita. Tíhí.. fólk er skemmtilegt :)

Ég er svaaangur. En finnst of snemmt að elda kl 17. En samt, hvað ef ég fæ útkall kl 18? Þetta er dilemma. Búin að huxum þetta heillengi. Eiginlega síðan kl 16. En ef ég byrja að elda núna og verð bara lengi að því? Þá verður kominn löglegur kvöldmatartími þegar maturinn er til. Hlýtur að vera pottrétt plan.

Ætla að elda rassfisk í rassgati með rassbollum. Plús p. Namminamm.

L8er

It's alive!!

Yess sör. Í tilefni þess að ég er aftur orðin ein í svíaríki (tímabundið) þá hef ég hugsað mér að reyna að blogga smá. Núna er reyndar ekki besti tíminn, því það liggur oná mér stór gulur köttur sem er frekar mikið fyrir mér og ætlar EKKI að færa sig :) Herra Albert, aka Fat Albert, aka Garfield, er alltso frekar sáttur við að kjella sé komin heim úr jólafríi. Eftir að hafa lokið við hina vanalegu skammarræðu sem ég fæ alltaf þegar hann hefur verið skilinn eftir einn heima þá hefur hann legið á mér eins og klessa og kúrir undir sæng hjá mér á nóttunni. Ekki oft sem mr. Grömpí er með svona stanslausar ástaryfirlýsingar ;)
Júlíus hins vegar... tjah. Hann er úti.

Já. 2011. Engin áramótaheit, tek ekki þátt í svoleiðis. Eða reyndar eitt, mig langar svo að skrifa áramótapistil. Hefur langað að gera það í mörg ár, bara svona smá yfirlit yfir liðna árið, en í fyrsta lagi kem mér aldrei að verki og í öðru lagi man ég aldrei hvað gerðist á árinu *blúbb-blúbb* (bendi í þessu samhengi á lag með ljótu hálfvitunum um gullfiskaminni.. gott lag). Ég held samt að það væri gott fyrir mig að rifja upp annað slagið hvað gerist í mínu lífi. Það hlýtur að vera gott að muna eitthvað? Eða?

Ég man allavega hvað gerðist fyrir tveimur vikum. Þá fór ég heim í jólafrí! Jíbbískíbbí! Gat fengið frí heila 10 daga og var heima bæði jól og áramót. Yndislegt! Gerði svosem ekkert sérstakt, en var með elsku fjölskyldunni, Heklu rúsínubollu, heilsaði uppá hestakrúttin okkar og át. Mest át ég bara.
Áramótin voru aðeins öðruvísi í ár, en við héldum þau fyrir sunnan í þetta sinn. Það höfðu ekki allir tök á að koma norður, svo eina leiðin til að sameinast var að hittast í reykjavík. Mér líkar nú aldrei við nýjungar og þaðan af síður tilbreytingar eða hliðarspor frá gömlum og góðum venjum, en í þessu tilfelli var það nauðsynlegt. Ég get sætt mig við ýmislegt svo lengi sem fjölskyldan er saman! Svo ég haldi áfram að vera væmin þá er hefð hjá ingogrétufjölskyldu (sem við héldum áramótin hjá) að nefna eftirminnilegustu atburði ársins og við nefndum öll fjölskyldufríið sem við fórum í eftir útkskriftina mína; ma, pa, þóra, steini, ég og amma (já og Ívar að sjálfsögðu, en hann var ekki með á gamlárs..). Mér fannst pínu gaman að það að vera öll saman væri eftirminnilegast hjá öllum. Er það ekki sætt? :)

Jæja. Nóg væmni. Til að jafna þetta út: Vinnuárið byrjaði á vakt mánudaginn 3. jan. Fékk hringingu um áttaleytið um kvöldið. Kvíga sem var að bera og kálfurinn fastur. Úbbsídeisí. Hef aldrei farið í fæðingarhjálp áður. En það má nú ekki nefna svoleiðis hluti, svo ég dríbbaði mig af stað. Kom í fjósið þar sem beljan var lögst og dauður kálfshaus og löpp útúr henni. Önnur framlöppin lá beygluð aftur með kálfinum og komst ekki yfir mjaðmagrindina. Það var vonlaust að reyna að lagfæra þetta, kálfurinn kominn alltof langt út og pikkfastur í fæðingarveginum. Eina leiðin var að saga kálfinn. Úbbsídeisí. Aldrei gert það áður, amk ekki live. Gerðum þetta í skólanum, söguðum dauða kálfa í kassa, en þetta er svona pínu öðruvísi. Ehe.
En ég reyndi og reyndi, veltist um á gólfinu í drullu og blóði í tæpa 3 tíma að saga bút fyrir bút út úr kúnni, þar til mér og bóndanum tókst loksins að tosa restina af honum út. Þvílík hamingja! Ég veit ekki hvort þið getið (viljið?) séð fyrir ykkur það hamingjusama móment þegar ég og bóndinn sitjum sveitt, blóðug og skítug á fjósgólfinu, skælbrosandi útað eyrum að takast í hendur yfir leifunum af kálfinum. *gaman*
Og það sem er ennþá meira gaman er að hann hringdi í dag til að láta vita að beljan lifir! :) Góð byrjun á vinnuárinu.

Er ég ekki komin í svona umþaðbil núll í væmni vs. ógeð?

Annars hef ég nottla frá svo gríðarlega mörgu að segja að ég get ekki byrjað neins staðar. Þetta er þá bara gott í bili. Sjáum til hvort það kemur meira...

L8er